De drie tickets die ik in dit uitzonderlijke jaar 2020 voor drie verschillende heenreizen boekte, bleken ten slotte niet toereikend om mijn bestemming te bereiken. De aankondiging, gisteravond laat, van de Britse overheid om een quarantaineperiode van 14 dagen te verplichten voor reizigers vanuit Nederland, heeft mijn wandelplan uiteindelijk de das om gedaan.

Te weinig tijd om nog een vierde ticket te scoren vóór de deadline van 04.00 BST, en te weinig zin om deelnemer te worden aan een 'mad scramble' naar de veerhavens samen met 150.000 wanhopige Britse toeristen, leun ik nu enigszins ontregeld achterover en neurie/zing zacht een lied over mooie plannen, warme verlangens en de teleurstelling over het missen van een aansluiting:

I've been working so hard, baby

Trying to get to you

I'm gonna be there soon

In the heat of the day, many miles away

When the sun is beating down upon the main street

I'll be waiting here at the station

I gotta move down the line

...

You know I got to make the deadline

I gotta get that southbound train tonight

If I don't get to the border then I'll write

...

I'm leaving here tonight

Gotta move down the line

I'm gonna catch a ride on the 9.05

I'm gonna ride the rails until we reach the morning

Maybe three or four hundred miles

I gotta get that southbound train tonight

If I don't get to the border then I'll write

...

Your waiting somewhere over the horizon

If I don't get to the border then I'll write